کودکی

ای کاش  ......  این زندگی بافریبندگیش مرا به هر سو که می خواست نمی کشید،کاش

زندگی برای من بود نه من برای زندگی!

مدتهاست که به دنبال روز های کودکی ام می گردم روزهایی که نرم وسبک آمدند مثل باران

های ریز بهاری بر سر و دوش ما نشستند وانگاه از میان نگاههای گرم دوباره بال گشودند ورفتند روزهایی که از زندگی سرشار بودیم...    

کاش کوچک بودم! اگر چنین بود دوباره آرزوی قشنگ بزرگ شدن را در سر داشتم. کاش به

روزهای کوچکیم بر می گشتم روزهایی که تنها با یک لبخند قهر را از یاد می بردم.

کاش اگرکوچک بودم همیشه با آشتی مهربان بودم و خانه دلم هر چند کوچک اما همیشه مملو از خوبی ها بود.